1958 yılına gelindiğinde, araştırmacı Roger Bacon, belirli karbon bazlı malzemelerle başlayarak, belirli koşullar altında, ısıtma işlemi sırasında yüksek kaliteli karbon "anızlarının" yapılabileceğini keşfetmişti. Yıllar geçtikçe araştırmacılar, temel olarak birbirine bağlanarak tabakalar halinde üretilebilen karbon fiber iplikler üretebildiler.
Genellikle, günümüz otomobillerinde "karbon fiber" kullanıldığından bahsedildiğinde, dokunup reçineye oturtulmuş karbon fiber ipliklerden bahsedilir. Daha sonra, karbon fiberle güçlendirilmiş plastik (CFRP) olarak da adlandırılan bu karbon fiber kompozit, gerektiği gibi kalıplanır. Zift sertleştiğinde, kalitesini değerli bir taşı oluşturan benzer bir bileşenden alan hafif bir otomobil parçası elde edilir.
Araç üreticilerinin kullandığı çelik sacların 'daha sağlam' olması için talimatlar, böylece bir aracın kendi malzemelerini kullanarak daha güvenli olmasını sağlıyor. O noktada, geliştirilmiş çeliklerinin sıradan çelikten 'daha sağlam' olduğunu söylediklerinde bunun gerçekte ne anlama geldiğini sorduğumda, cevapları daha yüksek modüldü. İddiaya göre kalite, Young modülü ve sağlamlık farklı şeyler. Kalite, plastik deformasyona uğramadan önce daha fazla sürtünmeye dayanabileceği anlamına gelirken, Young modülü veya sağlamlık, aynı güç için daha az büküldüğü anlamına gelirken, dayanıklılık, deforme etmek için daha fazla enerji anlamına gelir.
Benzer şekilde, doğru uygulamada karbon fiber de iyi bir malzemedir: sağlam ve hafiftir ve elyaf ipliklerini yerleştirme şeklinize göre, ihtiyacınız olan kaliteli tomahawk'ları ürüne yerleştirebilirsiniz. Malzeme dışında iç ve dış olarak birbirinden ayırt edilemeyen iki ürününüz olduğunu varsayalım: biri metal, diğeri karbon fiber. Metal parça kırıldığında, yer yer deforme olur; ya eğilir ya da kırılır. Çürüme sırasında enerji yayar. Karbon fiber kırıldığında ise, hiçbir şey emmeyen küçük parçalara ayrılır.
Gönderim zamanı: 30-Kas-2018