Do 1958 roku badacz Roger Bacon odkrył, że w określonych warunkach, zaczynając od niektórych materiałów na bazie węgla, można uzyskać wysokiej jakości „ścierniska” węglowe w procesie ogrzewania. Przez lata naukowcy byli w stanie wytwarzać przędzę z włókien węglowych, którą można było łączyć w arkusze.
Z reguły, gdy mówi się o wykorzystaniu „włókna węglowego” we współczesnych samochodach, ma się na myśli pasma włókna węglowego, które są tkane i łączone z gumą. Następnie ten kompozyt z włókna węglowego, tu i ówdzie nazywany tworzywem sztucznym wzmocnionym włóknem węglowym (CFRP), jest formowany w zależności od potrzeb. Po utwardzeniu się mieszanki powstaje lekka część samochodowa, której jakość wynika z podobnego komponentu, który tworzy kamień szlachetny.
Instrukcje, aby blachy stalowe wykorzystywane przez producentów pojazdów były „bardziej uziemione”, dzięki czemu pojazd będzie bezpieczniejszy dzięki ich materiałowi. Wtedy, gdy zapytałem, co tak naprawdę oznacza, że ich ulepszona stal jest „bardziej uziemiona” niż zwykła stal, ich odpowiedzią był wyższy moduł sprężystości. Podobno jakość, moduł Younga i wytrzymałość to różne rzeczy. Jakość oznacza, że materiał wytrzymuje więcej obciążeń mechanicznych, zanim ulegnie odkształceniu plastycznemu; moduł Younga lub wytrzymałość oznacza, że materiał skręca się mniej przy tej samej mocy; wytrzymałość oznacza większą siłę, aby go odkształcić.
Podobnie, włókno węglowe, w odpowiednim zastosowaniu, jest solidnym materiałem: jest solidne i lekkie, a jakość tomahawków, których potrzebujesz, można zaplanować w produkcie, poprzez sposób, w jaki układasz pasma włókien podczas łączenia. Załóżmy, że masz dwa przedmioty, nieodróżnialne wewnątrz i na zewnątrz poza materiałem: jeden jest metalowy, a drugi z włókna węglowego. Kiedy metal nie wytrzyma próby, odkształci się tu i ówdzie; albo się wygnie, albo rozbije. W tym odkształceniu będzie rozpraszać energię. Kiedy włókno węglowe upadnie, rozpadnie się na drobne kawałki, które nic nie pochłoną.
Czas publikacji: 30-11-2018