Zależy, co rozumiesz przez mocniejsze. Zazwyczaj nie, jednak mają one pewne fascynujące właściwości i przewagę nad włóknem węglowym w kilku zastosowaniach. Len oferuje podobną wydajność do włókna optycznego (najbardziej opłacalny i mniej inteligentny gatunek), jest około 2/3 tak wytrzymały na rozciąganie jak włókno węglowe. Len jest lepszy od węgla pod względem elastyczności. Zwróć uwagę na słowo „około”, ponieważ jest to materiał naturalny, a zatem może się różnić w zależności od odmiany lub partii, co ogranicza jego techniczne zastosowanie, ponieważ inżynierowie chcą osiągnąć stały poziom wydajności. Jednak w przypadku mniej skomplikowanych zastosowań jest to niesamowity materiał o bardzo dobrych walorach estetycznych (jednokierunkowy artefakt lnu brzmi jak twarde drewno, jest ciepły i przyjazny, dlatego nadaje się do kilku nowych zastosowań, takich jak nowoczesne siedzenia, instrumenty muzyczne, a nawet kadłuby).
Dla kogoś, kto interesuje się kompozytami, mógłbym zacząć od rozsądnego artefaktu lnianego, aby poznać podstawy. To niewiele pomoże, a gdy już przyzwyczaisz się do przykładu kompozytu lnianego, możesz użyć droższego włókna węglowego. Jedwab ma fascynujące właściwości, na przykład jest niezwykle odporny na ścieranie (co jest bardzo przydatne w zastosowaniach takich jak kajaki). Jego najbliższym odpowiednikiem jest kevlar, jednak żaden z nich nie jest tak trwały jak włókno węglowe. W pewnym laboratorium naukowym eksperymentowano z karmieniem jedwabników nanocząsteczkami węgla (nie sądzę, żeby im to szkodziło, ale najwyraźniej poprawia moduł sprężystości).
Nanorurki mogą lepiej przylegać do jedwabiu, ponieważ jest on rozładowywany i ciągniony. Nanorurki węglowe oferują potencjał udoskonalenia w porównaniu z włóknem węglowym i mogą być dodatkowo dodawane do organicznego systemu wiązań, jednak żaden z nich nie jest produktem naturalnym. Zaletą produktów naturalnych jest zazwyczaj ich niższa cena, biodegradowalność, wysoka odporność na ścieranie, dobra przyczepność do organicznego systemu wiązań (który może być nawet biożywicą) i elastyczność. Włókna naturalne są znacznie bardziej wszechstronne, idealne do produkcji lin i tkanin (żaglowych). Len rośnie powszechnie w większości miejsc (w przeciwieństwie do krótkiej, stabilnej bawełny), a większość krajów wytwarzała go kiedyś, ponieważ ma długie włókna. Przędzenie było znane co najmniej od 3000 r. p.n.e. i uprawiano go od epoki brązu.
Czas publikacji: 12 marca 2019 r.